Archieven

Fijne feestdagen

Het jaar 2018 is bijna voorbij en nu op naar 2019.
2018 was het jaar van te mogen ontdekken  zoiets van ,is dit mijn leven
Hoe nu verder ,ik was zo krachtig en ben nu moe ,van alles , je leven, je werk, een gezin of gewoon afscheid nemen van het oude stuk.

Wat niet meer bij je past en wat je eigen gedachte is,, zelf eigenlijk al wist of weet ik wil hulp en neem hulp aan terwijl  ik eigenlijk juist weet dat  ik de hulpbaken ben zoals men mij ziet en er verwacht word

Om je echte nieuwe jij neer te zetten na leerlessen  die je met een soort van achterom kijken, Een moeheidsgevoel geven

Daarom laat de laatste dagen maar komen want ik voel, ik wil een nieuwe ik van mezelf ontdekken

En in het nieuwe jaar 2019 de kans pakken om even een week  gewoon te kunnen denken,,,nu denk je zoals elke dag zich voordoet maar de villa white is nu niet meer denken maar vertrouwen krijgen dat de wereld jou wereld  waar je op het punt komt ,dat jou kracht en helderheid zich weer op een nieuwe kracht en na rust te hebben mogen ervaren nog alleen maar naar het positieve manier

Jij je eigen leven mag gaan hervatten  ook een renpaard na de race heeft recht en rust nodig in de stal met water en hooi om zijn volgende prijs te behalen

Nu even niet want de gedachte dat de wereld omvalt als jij er 7 dagen niet bent is puur je eigen gedachte, kijk in de historie en is nooit een wereld vergaan na een verlies van een medemens

De kracht en juist het hervinden van de juiste jij, dat is waar het om gaat.

Want 1 ding we weten het wel allemaal wel maar juist na alles te hebben ingezet naar vooral

Anderen te helpen, wat ik deed uit gevoel of gewoonte zoals het hoort.

En mezelf nu kwijt ben helaas en laat mij, Jacky White met mijn team jou juist de teugels zijn.

Dat ook jij er niet naast zat

Jacky White

Dit bericht is geplaatst op 25 december 2018, in Columns.

Geef nooit op – Jacky White

Geef nooit op – Jacky White

Ik werk vanuit mijn hart en geef kracht aan de persoon die me belt.
Ik ben het luisterend oor en help waar ik kan en wat er zoal in ons Nederland afspeelt aan problemen bij eigenlijk de gewone mens net zoals u en ik.
Depressie, angst, scheiding, verliesverwerking, eenzaamheid ,het geloof, opvoeding, werkloosheid, mantelzorger en nog veel meer onderwerpen met mijn gave om verder te kijken dan het zicht van de beller is.
Ik help waar ik kan en verplaats mij in hun situatie vaak hebben mensen een mooi leven tot er iets misgaat en lijkt het kaartenhuis uiteen te vallen.
Gelukkig is het vaak een moeilijke periode waar men weer uit komt , maar ik weet uit ervaring  dat als je heel diep zit je nooit gelooft dat er altijd licht na de tunnel komt.
En daarom werk en help ik met mijn hart want een medium zoals ik die zijn nodig nu.
Help een naaste want geven is makkelijker dan ontvangen want zo is het leven bedoeld.

Jacky

Dit bericht is geplaatst op 18 augustus 2018, in Columns.

KURHAUS 1885 – 2016

kurhaus_logo

Bij binnenkomst zit er een dame op een riante fauteuil.

Ze zit met haar kleindochter in de lobby die opgewekt praat tegen haar oma.

Het feestje is gevierd, de nog mooie brosse maar oude dame is er vandaag 100 jaar geworden.

Als ik naar de grote open zaal loop en zie de indrukwekkende muur en plafondbeschilderingen, daar word ik stil van anno 1885. Omhoogkijkend naar de prachtige kroonluchters die in het Kurhaus hangen. De Rolling Stones hebben er gespeeld, dat gaf veel commotie, de kranten stonden er vol van.

Er zijn heel wat bekende sterren geweest, ik kijk mijn ogen uit naar de verschillende wanden met prachtige foto’s afgebeeld wie zij zijn.

Het Kurhaus beste lezers is indrukwekkend mooi. Ik ken in India de Taj Mahal en krijg hetzelfde gevoel maar dan zonder jet lag. Ik waan me in een sprookje van 1000 en 1 nacht want de avond is gevallen.

Ik heb een kamer met uitzicht op zee. De Noordzee, die bij elk uur een nieuwe indruk geeft, Ik blijf maar zitten en kijkend naar het schouwspel van het water.

waves

Ik vervolg mijn weg door het gebouw, ik voel van alles door me heen gaan, loop de prachtige trap op en kom uit op DE WAVES, een zonnig en groot terras van het Kurhaus. Met uitzicht over de boulevard, de pier het strand. Er is een barbecue waar de gasten kunnen aanschuiven, de kaart is kort maar duidelijk. Gamba’s, vis, vlees en loop de oesterman tegen het lijf, een heerlijke grote man. Hij lijkt een ridders handschoen aan te hebben dit om de oesters open te maken, de bediening komt mij een glas champagne brengen en ik heb zelden zulke lekkere oesters tot mij genomen.

Ik denk even terug aan de Jumeirah in Dubai het gevoel van ruimte en luxe op niveau.

Ik voel mij als een prinses, de bediening krijgt een pluim maar de kamers zijn nog beter.

Het is 10 uur in de avond, ik zit met de vuurwerk boot recht tegenover mij en zie de opkomst van het Nederlandse team vervolgd door onze buren België tijdens het vuurwerk festival wat zich elk jaar herhaald en al sinds 1979 een begrip is in Scheveningen.

kurhaus_vuurwerkshow_1200

Het is een spektakel, de zangeres Anastasia is net uitgecheckt, jammer wat zij mist op dit moment de show denk ik.

De olympische spelen doen het hier ook goed.  De teampresentatie is gezet hier in het Kurhaus lees ik in het gasten boek. Er is een overvloed aan kunst in het teken van sport in het hotel.

De volgende morgen stap ik uit mijn kingsize bed. Ik geniet van een ontbijt incl. champagne. De keus is groot met veel verse producten, daar houd ik van. Dan ga ik heerlijk badderen met de prachtige producten van Rituals en verlaat daarna mijn kamer.

Beste lezers ik kan een boek schrijven over deze 24 uur maar het Kurhaus is voor iedereen geopend en leeftijd speelt geen rol en ga zeker in de winter weer een nachtje genieten want het is zo dichtbij en voelt zo ver weg in vele opzichten.

En denk even aan mijn vader, die mij als klein meisje meenam en toen waren de grote schilderijen even groot. We dronken thee toen in de grote balzaal en bleven zitten en kijken, toen had ik mijn hart al verloren aan al dit moois en het gevoel is er nog steeds wat ik met mijn vader deelde.

Ik pink een traantje weg maar een glimlach is snel gezet dat is Jacky

De manager geeft mij een hand en vraagt of alles naar wens geweest. Ik kijk haar in de ogen en zeg; “het was amazing” en glimlachend nemen we afscheid en vervolg ik mijn weg op naar nieuw avontuur met een in chocolade gegoten tablet in mijn tas waar het Kurhaus op staat en ga ik hem eten of bewaar ik mijn trofee.

Jacky White
With love